γράφει ο Σειληνός.
Ένας βουλευτής, που δεν τον είχε κάνει υπουργό ο πρόεδρος
του κόμματος, στενοχωρημένος από την
κατάστασή που βίωνε, ξεκίνησε περιοδεία στην
εκλογική του περιφέρεια. Στη διαδρομή
σκεπτόταν την κατάστασή του και
μονολογούσε « πόσο κακό μου έκανε η φιλοδοξία να γίνω υπουργός, πόσο τρομερή
είναι η απογοήτευση που πέρασα» είδε έναν χωρικό που καλλιεργούσε σκόρδα στο
χωράφι του ειρηνικά και ευτυχισμένα.
Τότε σκέφτηκε, να ένας άνθρωπος που δεν έχει καμιά συμμετοχή στον
παράφρονα αγώνα για την εξουσία.
Τον χαιρέτισε, τον
πλησίασε τότε και του λέει: «Ευτυχισμένε άνθρωπε, μπορώ να κάτσω για
λίγο δίπλα σου, για να πάρω την αύρα της ευτυχίας που εκπέμπεις».
Ακουμπώντας πάνω στην τσουγκράνα του ο χωρικός ανταπέδωσε
τον χαιρετισμό με το κεφάλι αλλά δεν είπε τίποτα.
Ο βουλευτής συνέχισε: «μπροστά σου βλέπεις το ερείπιο ενός
φιλόδοξου ανθρώπου που καταστράφηκε
επιδιώκοντας αξιώματα. Σήμερα ξεκίνησα αυτήν την περιοδεία για να αναπτερώσω το
ηθικό μου».
«Βουλευτή μου», του απάντησε ο χωριάτης «απόλαυσε την αύρα
της περιοχής μας όσο θες, αλλά όταν
γυρίσεις στην πρωτεύουσα βάλε σε παρακαλώ την επιρροή σου για να γίνω πρόεδρος
του τοπικού επιμελητηρίου.
Η συνέχεια δικιά σας….
Σειληνός
Η σύνδεση της ιστορίας με πραγματικά πρόσωπα είναι ευθύνη
του αναγνώστη.
