του ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
Έτερον πρόσωπον ηυχήθη εις τόν π. Ιωήλ:
- "Πάτερ μου, εύχομαι γρήγορα Δεσπότης. Θά ωφελήσετε πολύ περισσότερον την εκκλησίαν."
- Να μου ευχηθής καλλίτερα να γίνω κάτι ανώτερο.
- Τι; Αρχιεπίσκοπος ; Μακάρι!.
- Oxi. Ακόμη ανώτερο.
- Πατριάρχης;
- Ακόμη ανώτερο.
- Mά δεν υπάρχει τίποτε ανώτερο από Πατριάρχης.
- Να μου ευχηθής να γίνω αυτοκράτορ.
- Αυτοκράααααατωρ ; ! ! !
- Ναί, αυτοκράτωρ. Οχι όμως με ψιλή, αλλά με δασεία.
- Δέν σάς εννοώ.
- Αυτοκράτορες με ψιλή είναι εκείνοι πού εξουσιάζουν λαούς. Αυτοκράτορες με δασεία είναι εκείνοι πού εξουσιάζουν τούς εαυτούς των, πού είναι κύριοι & όχι δούλοι των παθών των. Αυτό ας ευχηθούμε να γίνομε. Είναι το ανώτερο από όλα τα αξιώματα.