Μία ακόμη τραγική ιστορία ήρθε να ταράξει την γαλήνη της Ξάνθης και να την κάνει για μία ακόμη φορά πρωτοσέλιδο σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μία τραγική ιστορία που ξαφνικά «έσκασε» στην
μικρή κοινωνία των Κιμμερίων όπου ένας γιός σκότωσε με το δίκαννο την μάνα του γιατί την θεωρούσε υπεύθυνη για τον οικονομικό του μαρασμό.Μία ακόμη ιστορία που έχει να κάνει με τα οικονομικά και που είχε μία κατάληξη πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της δικής μας μικρής κοινωνίας.
Σκότωσε την μάνα του, γιατί όπως είπε ό ίδιος ο γιός, στους αστυνομικούς, δράστης αυτού του φρικιαστικού εγκλήματος, που πήγε και παραδόθηκε μετά την προσπάθεια του να αυτοκτονήσει.
Μία ακόμη φονική πράξη με φόντο την οικονομία.
Από την ώρα του εγκλήματος και τις ώρες που η xanthitimes.gr βγήκε στους δρόμους των Κιμμερίων για ρεπορτάζ, άκουγε από τους πολίτες που ήταν τριγύρω και που γνώριζαν την έρευνα που έκανε ο συνεργάτης μας να λένε. «Αυτοί φταίνε-εννοούσαν τους πολιτικούς- αυτοί φταίνε που έφτασαν στο σημείο την κοινωνία, ο γιός να σκοτώνει την μάνα, να αυτοκτονούν οι άνθρωποι, να ψάχνουν φαγητό στους κάδους απορριμμάτων οι πολίτες. Αυτοί φταίνε που μας βάζουν να σκοτωνόμαστε».
Από αυτό το σημείο και μετά, κανένας δεν ξέρει τι ξημερώνει σε κανέναν και όσο το άγνωστο και ο κίνδυνος παραμένει στις σκέψεις των πολιτών, δίκαια ή άδικα, κανένας δεν ξέρει ποια θα είναι η αφορμή για να ξεσπάσουν οι ήδη ευάλωτοι, κουρασμένοι, αδικημένοι από το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα πολίτες. «Αυτοί φταίνε» λένε οι πολίτες δείγμα ότι έχουν βρει τον φταίχτη, τον έχουν στοχοποιήσει. Αφού λοιπόν ο άνθρωπος, ο πολίτης, ο Έλληνας, έχει βρει τον στόχο του είναι θέμα χρόνου πλέον να οπλιστεί.
Δεν έχει σημασία το είδος του όπλου.
Η οργή μπορεί να οπλίσει το χέρι του αγανακτισμένου, αηδιασμένου, φτασμένου στα όρια των αντοχών του πολίτη με ότι βρει. Ξύλο, πέτρα. Δηλητήριο, αγχόνη, πυροβόλο όπλο; Ότι βρει. Η αιτία υπάρχει. Αλλοίμονο αν βρεθεί η αφορμή.