.jpg)
Η δημοσιογράφος- συγγραφέας Σωτηρία Μαραγκοζάκη ήταν μεταξύ των τεσσάρων μελών του Νομαρχιακού Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρία Έβρου, που βραβεύτηκαν γιατί ξεχώρισαν
με το έργο τους το 2013, στο πλαίσιο της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, στις 3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Σημειωτέον ότι η Σ. Μαραγκοζάκη έχει τιμηθεί με εύφημη μνεία ως πρωτοεμφανιζόμενη στο χώρο της λογοτεχνίας για το μπεστ σέλερ μυθιστόρημά της «Ο Ύπατος της Σμύρνης» (εκδ. ΚΕΔΡΟΣ) από την κριτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού «Αναγνώστης». Εκφράζοντας τις ευχαριστίες της προς τον Πρόεδρο Κωνσταντίνο Ευθυμιάδη και τα μέλη του ΔΣ του Νομαρχιακού Συλλόγου για την ύψιστη – όπως χαρακτήρισε- απόδοση τιμής στο πρόσωπό της η Σ. Μαραγκοζάκη επισήμανε επίσης τα εξής:
«Ο καθένας από εμάς είναι ένα εν δυνάμει άτομο με αναπηρία. Ούτε η ζωή είναι συμβόλαιο που εξασφαλίζει τη σωματική και νοητική ακεραιότητά μας μέχρι το τέλος της, ούτε οι ατυχίες είναι πάντα για τους άλλους. Και αυτά γιατί απλώς δεν γνωρίζουμε πότε θα ειπωθεί για κάποιον από εμάς το «ύπαγε ανίατε ο πόνος θα είναι η ζωή σου». Πότε θα γίνουμε «αυτοί», πότε θα γίνουμε οι «άλλοι», οι «διαφορετικοί».
Αυτοί κι εμείς, λοιπόν, ένα αέναος δυϊσμός που διαχωρίζει και διχάζει, που ευνοεί και αναπαράγει στερεότυπα και διακρίσεις, που αποκαλύπτει το σκοτεινό βάθος των προθέσεων και των διαθέσεων των εκάστοτε επί-κρατούντων απέναντι στον κόσμο της αναπηρίας. Αυτοί οι «διαφορετικοί» κι εμείς οι «κανονικοί». Κατά τα άλλα πασχίζουμε όλοι μαζί, ο καθένας από τη δική του μεριά και για τους δικούς του λόγους, για ισότιμη συμμετοχή στο λεγόμενο «κοινωνικό γίγνεσθαι», ενάντια σε διακρίσεις και αποκλεισμούς, για μια δημοκρατική, ΔΙΚΑΙΗ και συνεκτική κοινωνία.
Και όμως δεν είναι λίγοι όσοι, δοθείσης της ευκαιρίας, αυτοδιαφημίζονται για την «ανθρωπιά» και την «ευαισθησία» τους. Αβίαστα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Αν είχαν ενώπιόν τους τον κορυφαίο επιστήμονα Στίβεν Χόκινς, τετραπληγικό λόγω νευρομυϊκής ασθένειας ή τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βολφγκανγκ Σόιμπλε, παραπληγικό μετά από δολοφονική απόπειρα εναντίον του προ εικοσαετίας, θα έκαναν λόγο για ανθρωπιά, ευαισθησία κλπ; Θα τους αποκαλούσαν «ήρωες της καθημερινότητας», «πρωταθλητές της ζωής», «άτομα με ειδικές ικανότητες και επιδεξιότητες», όπως ακούστηκε κι εδώ απόψε ; Ας είμαστε πιο προσεκτικοί λοιπόν…
Φίλες και φίλοι
Στη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που έχει προσυπογράψει και η χώρα μας τον Μάρτιο του 2007, χρησιμοποιείται ο όρος «ανθρώπινη ποικιλομορφία» και όχι «διαφορετικότητα», αντίθετο της οποίας είναι η «κανονικότητα». Η δε αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης πολυμορφίας δεν έχει σε τίποτε να κάνει με θέματα ανθρωπιάς, ευαισθησίας, αλληλεγγύης, μεγαλοψυχίας, καλής βούλησης, καλής πρακτικής, αλλά αφορά σε ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και σε ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ. Είναι, δηλαδή, πολύ απλά ζήτημα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Διότι από την άρση των αποκλεισμών και τη διασφάλιση της ολόπλευρης συμμετοχής ατόμων και ομάδων, που είναι θύματα διακρίσεων, μόνον οφέλη μπορούν να προκύψουν για ολόκληρη την κοινωνία. Αν και ο δρόμος είναι τόσο μακρύς όσο επιτρέπουμε εμείς οι ίδιοι να είναι. Και οι μεν και οι δε. «Εμείς» που βολευόμαστε στο ρόλο του αδύναμου και οι «άλλοι» που επιλέγουν τον ρόλο του πολιτισμένου αλληλέγγυου. Σας ευχαριστώ»